عملکرد و کارآیی مصرف نیتروژن کلزا (Brassica napus L.) تحت تاثیر نیتروژن و رژیم‌های آبیاری

این تحقیق طی دو سال 1392 و1394 با هدف بررسی اثر سطوح نیتروژن بر عملکرد کمی و کارایی مصرف نیتروژن کلزا در رژیم­های مختلف آبیاری در قزوین به اجرا درآمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل آبیاری در سه سطح، آبیاری نرمال، قطع آبیاری در مرحله ساقه رفتن و قطع آبباری در مرحله گلدهی و مقدار نیتروژن در پنج سطح شامل صفر ، 40، 80، 120 و 160 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار در بلوک­های آزمایشی قرار گرفتند. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که اثر سطوح آبیاری، نیتروژن و اثر متقابل آنها بر عملکرد دانه معنی­دار بودند. نتایج مقایسه میانگین­های ترکیبات تیماری سطوح آبیاری و نیتروژن بیانگر این بود که بیشترین عملکرد دانه در رژیم آبیاری نرمال و کمترین عملکرد دانه مربوط به قطع آبیاری در مرحله گل­دهی بود. تیمارهای 120 و 160 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص در شرایط آبیاری نرمال به ترتیب با میانگین­های 3780 و 4054 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشتند. نتایج نشان داد که در رژیم آبیاری نرمال با افزایش مقدار مصرف نیتروژن تا 160 کیلوگرم در هکتار ، عملکرد دانه افزایش معنی داری داشت. اگرچه در این شرایط افزایش معنی­دار در عملکرد دانه تا سطح 120 کیلوگرم در هکتار نیتروژن قابل مشاهده بود و از نظر آماری اختلاف بین تیمارهای 120 و 160 کیلوگرم در هکتار نیتروژن، معنی­دار نبود. در شرایط قطع آبیاری در مراحل گل­دهی و ساقه­دهی، افزایش مصرف نیتروژن تا 120 کیلوگرم در هکتار باعث افزایش عملکرد دانه گردید و بعد از آن مقداری کاهش یافت. به­طور کلی، در صورت عدم وجود آب در مراحل گل­دهی و ساقه­دهی، مصرف 120 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و در شرایط وجود آب  کافی، مصرف 160 کیلوگرم در هکتار نیتروژن قابل توصیه می­باشد.